Advocaatkosten voor bestrijding ontslag zijn niet aftrekbaar
De Wet IB 2001 biedt – behoudens de reisaftrek – geen mogelijkheid tot aftrek van zogenoemde beroepskosten, ook niet als het gaat om kosten die een werknemer maakt in verband met een arbeidsconflict met zijn werkgever, zoals proceskosten en kosten van rechtsbijstand.
Uitspraak Hof Arnhem, 5 juli 2011, nr. 10/00557, LJN: BR1285:
Belanghebbende was in dienstbetrekking werkzaam bij een vennootschap. Belanghebbende is op staande voet ontslagen door zijn werkgever. Belanghebbende heeft het ontslag op staande voet aangevochten in een kortgedingprocedure. Hij heeft zich daarbij laten bijstaan door een – in het arbeidsrecht gespecialiseerde – advocaat. De kosten van de advocaat beliepen een bedrag van € 24.966. Dit bedrag is in het onderhavige jaar (2006) door belanghebbende aan de advocaat betaald.
De kortgedingrechter heeft het ontslag op staande voet teruggedraaid. De advocaatkosten zijn voor rekening van belanghebbende gebleven. Belanghebbende heeft – vanuit kostenoverwegingen – ervan afgezien een zogenoemde bodemprocedure te voeren. Als gevolg van het vonnis in kort geding heeft belanghebbende in 2006 van de werkgever een bedrag van € 7.155 aan (achterstallig) loon ontvangen. Voorts heeft belanghebbende een uitkering ingevolge de Werkloosheidswet ontvangen.
Belanghebbende heeft in zijn aangifte voor de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2006 de advocaatkosten ten bedrage van € 24.966 in aftrek gebracht op zijn inkomen uit werk en woning.
Het gerechtshof stelt in navolging van de rechtbank vast de advocaatkosten kosten betreffen die door belanghebbende zijn gemaakt tot verwerving of behoud van inkomsten die uit dienstbetrekking worden genoten. In de oude Wet IB 1964 gaat het om ‘beroepskosten’. De Wet IB 2001 biedt – behoudens de reisaftrek – geen mogelijkheid meer tot aftrek van zogenoemde beroepskosten, ook niet als het gaat om kosten die een werknemer maakt in verband met een arbeidsconflict met zijn werkgever, zoals proceskosten en kosten van rechtsbijstand. De wetgever heeft uitdrukkelijk niet een bijzondere aftrekmogelijkheid gecreëerd voor uit een arbeidsconflict met de werkgever voortvloeiende juridische kosten van een werknemer. De wettelijke uitsluiting van aftrek van beroepskosten is volgens de Hoge Raad ook niet discriminatoir (HR 8 juli 2005, nr. 39.870, LJN: AQ7212).
De kosten kunnen ook niet worden afgetrokken als persoonsgebonden aftrekpost. Het niet in aftrek aanvaarden van advocaatkosten komt ook niet in strijd komt met het vertrouwensbeginsel omdat de inspecteur niet gebonden is aan uitlatingen van de advocaat en het UWV. Voor zover de belanghebbende zich beroept op uitlatingen van medewerkers van de Belastingtelefoon dient hij deze aannemelijk te maken, in welk bewijs hij niet was geslaagd.
Opmerkingen
De visie van (arbeidsrecht)advocaten dat hun honorarium fiscaal aftrekbaar is, is met deze uitspraak nogmaals naar het rijk der fabelen verwezen, al blijkt dat de advocaten in de praktijk wel aangeven aan hun cliënten dat hun honorarium aftrekbaar is. Ook uitlatingen van het UWV hierover en zelfs de Belastingtelefoon worden door het gerecht als onbetrouwbaar gezien, en is dus iets waar een werknemer geen zekerheden uit kan halen.
Bron: Elsevier Financiële Educatie